درمان انواع کمردرد حاد (شدید) و مزمن

تقریباً همه‌ی افراد در بخشی از زندگی خود، عارضه‌ای به نام کمردرد را تجربه می‌کنند. کمر، به ناحیه‌ای از پشت انسان گفته می‌شود که از زیر قفسه‌ی سینه تا استخوان لگن ادامه پیدا می‌کند. کمردرد یکی از علل اصلی ازکارافتادگی می‌باشد. این عارضه معمولاً به‌صورت خود به خودی از بین رفته و علت ایجاد آن عموماً آسیب‌های ناشی از کشیدگی می‌باشند. روش‌های درمانی زیادی برای کمردرد وجود دارند.

علائم کمردرد

علائم کمردرد می‌توانند از یک درد شدید و حاد تا درد مبهم و خفیف متفاوت باشند. درد ممکن است پایدار یا متناوب و موضعی باشد. کمردرد شدید ممکن است بلافاصله پس از وقوع آسیب ظاهر شود. کمردرد مزمن به معنی پایدار بودن درد در کمر برای مدتی بیش از سه ماه می‌باشد. در صورتی‌که کمردرد شما بیش از ۷۲ ساعت طول کشید، به پزشک خود مراجعه کنید.

علائمی که نیاز به رسیدگی فوری دارند

کمردرد شدید پس از وقوع آسیب باید توسط یک فرد متخصص بررسی شود. عوامل خطر برای عارضه‌های جدی و خطرناک عبارت‌اند از کمردرد به همراه سرفه و ادرار کردن، از دست دادن کنترل روده‌ها و مثانه، ضعف در پاها و تب. این علائم نیاز به رسیدگی فوری پزشکی دارند.

توصیف درد کمر شما اهمیت زیادی دارد

سه نوع اصلی کمردرد عبارت‌اند از:

• درد محوری. یک کشیدگی عضلانی می‌تواند علت ایجاد درد محوری در کمر باشد.
• درد ارجاعی. برای مثال، در بیماری تخریب دیسک کمر ممکن است درد ایجادشده در باسن و پشت ران‌ها احساس شود.
• درد انتشاری. درد انتشاری که با نام‌های سیاتیک و رادیکولوپاتی نیز شناخته می‌شود می‌تواند در اثر عوارضی چون فتق دیسک‌های بین مهره‌ای، تنگی کانال نخاعی و یا اسپوندیلولیستز ایجاد شود.

علل ایجاد کمردرد

شغل شما. داشتن شغلی که نیاز به هل دادن، بلند کردن و چرخاندن اجسام به وسیله‌ی کمر داشته باشد می‌تواند موجب کمردرد شود. حتی نشستن طولانی‌مدت در یک موقعیت نامناسب می‌تواند باعث ایجاد کمردرد شود.

کیف شما. حمل کردن کیف دوشی، سامسونت و یا کیف‌دستی که اجسام زیادی در آن قرار داده‌شده باشند می‌تواند موجب کشیدگی کمر شود.

ورزش‌های شما. بسیاری از ورزش‌ها می‌توانند موجب کشیدگی عضلات کمر شده و کمردرد و نیاز به درمان کمر درد ایجاد کنند.

وضعیت بدن شما. زمانی‌که فرد با حالتی مناسب ایستاده و قوز نکرده باشد، کمر به‌خوبی وزن او را تحمل خواهد کرد. نشستن بر روی صندلی‌های مناسب و عقب نگه‌داشتن شانه‌ها و همچنین استفاده از زیر پایی می‌تواند از کمردرد پیشگیری کند. حفظ تعادل به هنگام ایستادن بر روی پاها نیز می‌تواند خطر ابتلا به کمردرد را تا حد زیادی کاهش دهد.

فتق دیسک‌های بین مهره‌ای. در بین مهره‌ها یا همان بلوک‌های استخوانی کمر، دیسک‌های ژل‌مانندی برای گرفتن ضربه قرار دارند. این دیسک‌ها با بالا رفتن سن تخریب‌شده و همچنین نسبت به ضربه‌های شدید آسیب‌پذیرند. زمانی که یک دیسک پاره می‌شود، به این عارضه فتق دیسک می‌گویند که می‌تواند درد بسیار شدیدی را به همراه داشته باشد.

عارضه‌های مزمن. عارضه‌هایی که می‌توانند موجب ایجاد کمردرد مزمن شوند عبارت‌اند از تنگی کانال نخاعی، اسپوندیلیت و فیبرومیالژی.

تشخیص کمردرد

توصیف دقیق شما از درد احساس شده در ناحیه‌ی کمر، به ‌منظور تشخیص صحیح عارضه توسط پزشک ضروری است. از دیگر ابزارهایی که ممکن است برای بررسی بیشتر وضعیت شما توسط پزشک مورداستفاده قرار بگیرد می‌توان به‌ عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس، سی تی اسکن و اسکن MRI اشاره کرد.

درمان

استراحت

پزشک به شما توصیه خواهد کرد تا در اولین فرصت ممکن، به فعالیت‌های روزمره‌ی خود ادامه دهید. تحقیقات جدید نشان داده‌اند که استراحت طولانی‌مدت می‌تواند موجب تشدید و طولانی شدن کمردرد شود.

دارودرمانی

کمردرد را می‌توان به کمک مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن، ناپروکسن و ایبوپروفن درمان کرد. کرم‌های مسکن درد نیز می‌توانند مفید واقع شوند. برای دردهای شدیدتر، داروهای نیازمند نسخه نیز مورداستفاده قرار می‌گیرند.

منیپولاسیون ستون فقرات

منیپولاسیون ستون فقرات عموماً توسط کایروپراکتور ها و پزشکان متخصص آسیب‌های استخوانی انجام‌شده و برای درمان بیماران مبتلا به کمردرد مورداستفاده قرار می‌گیرد. در طی منیپولاسیون ستون فقرات، برای شل کردن عضلات تحت تنش و تسکین درد، به وسیله‌ی دست بر روی مناطقی از کمر فشار وارد می‌شود.

ماساژ درمانی

تحقیقات نشان داده‌اند که ماساژ می‌تواند به از بین بردن کمردرد مزمن کمک کند. ماساژ درمانی می‌تواند افراد را قادر به انجام فعالیت‌های روزانه‌ی خود کرده و درد را کاهش دهد.

طب سوزنی

با اینکه نتایج تحقیقات انجام‌شده بر روی درمان کمردرد با طب سوزنی ضد و نقیض می‌باشند، این روش معمولاً برای افرادی که از روش‌های سنتی جوابی نگرفته‌اند استفاده‌شده و برای برخی از افراد نیز کارساز است.

تزریقات

تزریق داروهای بی‌حسی و داروهای با پایه‌ی کورتیزون می‌تواند برای درمان برخی از انواع کمردرد مؤثر باشد.

یوگا

در صورتی‌که کمردرد در عرض سه ماه درمان نشود، می‌توان به کمک یوگا به درمان آن کمک کرد. انجام تمرینات کششی معمولی نیز می‌تواند مؤثر باشد.

عمل جراحی

زمانی که کمردرد مزمن در زندگی فرد تداخل ایجاد کرده و دیگر روش‌های درمانی جوابی نداده باشند، انجام عمل جراحی می‌تواند برای برخی از افراد گزینه‌ی مناسبی باشد. انواع مختلفی از عمل‌های جراحی را می‌توان بر روی کمر انجام داد که به برخی از آن‌ها در زیر اشاره‌کرده‌ایم:

• دیسککتومی. در طول عمل دیسککتومی، قسمتی از دیسک بین مهره‌ای که باعث فشار آمدن به اعصاب شده است برداشته‌شده و درد فرد درمان می‌شود.
• لامینکتومی. در طی این عمل، بخشی از مهره به نام لامینا که در پشت آن قرارگرفته است برداشته‌شده و بدین ترتیب فشار وارد شده بر روی اعصاب از بین می‌رود. این عمل برای باز کردن راه دسترسی جراح به نخاع برای انجام عمل‌های جراحی دیگر نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• فورامینوتومی. در صورتی‌که راه خروج اعصاب از کانال نخاعی تنگ شده باشد، ممکن است درد احساس شود. فورامینوتومی روشی است که در طی آن، شکاف بین استخوان‌های کمر بازتر شده تا اعصاب بتوانند به‌راحتی از بین آن‌ها عبور کرده و تحت‌فشار قرار نگیرند.
• خشک‌کردن ستون فقرات (فیوژن). در طی این عمل که با نام “جراحی پایدارکننده” نیز شناخته می‌شود، دیسک غضروفی آسیب‌دیده و یا لامینا برداشته‌شده و استخوان‌های دو طرف آن به یکدیگر جوش داده می‌شوند. جوش دادن استخوان‌ها را می‌توان با روش‌های مختلفی انجام داد، از جمله پیوند استخوان، پیچ و پلاک و یا کیج های کوچک.
• تعویض دیسک. در طی این عمل، دیسک آسیب‌دیده با ایمپلنت‌های پلاستیکی و فلزی جایگزین می‌شود. تعویض کامل دیسک بین مهره‌ای که جایگزینی برای روش خشک‌کردن ستون فقرات می‌باشد، یک تکنیک جراحی جدیدتر بوده که بیشتر بر روی بیماران جوان مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• ورتبروپلاستی. نوعی عمل جراحی که برای افراد مبتلا به پوکی استخوان، شکستگی مهره در اثر فشار، تومورها و افراد مبتلا به همانژوم های علامت‌دار ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در طول این عمل، جراح ارتوپد سیمان مایع استخوانی را به درون مهره تزریق کرده و استخوان تخریب‌شده را تقویت می‌کند. این کار باعث از بین رفتن درد خواهد شد.